dag 29 Leon - Rabanal del Camino

Vandaag hebben we 72 km gefietst en we zitten nu in een leuk (pelgrims)bergdorpje. Vanmorgen waren we nog maar nauwelijks 3 km op weg toen John en ik een meningsverschil hadden over de richting die we zouden moeten inslaan. Het hotel waar we sliepen lag aan de pelgrimsbrug en aan de andere kant van de brug staat een indrukwekkend gebouw wat vroeger als ziekenhuis werd gebruikt om de pelgrims op te lappen. Nu is het een chique hotel. Het was voor ons beiden duidelijk dat we niet de brug over moesten, richting centrum maar de andere kant op. Dat was ook te zien aan de wandelaars die alweer onderweg waren. Op een bepaald moment was de omschrijving niet duidelijk. Wel zag ik een witte pijl op de weg en dat dient even uitgelegd te worden. Al dagen volg ik deze witte pijlen. Ik kijk natuurlijk naar de stickers die de organisatie op strategische plaatsen heeft geplakt en soms is het makkelijk om de gele pijlen te volgen, van de wandelaars. Maar die witte pijlen hebben ook humor! Bij een stevige klim staat er 'push' op de weg een een smiley als je boven komt. Bij een klimmetje -dat echt niet meer te fietsen is- staat er 'walk'. Kijk, daar hou ik wel van. Bij een mooi uitzicht staat er 'foto'. Die pijlen kloppen volgens mij maar ik weet niet wie deze hebben geplaatst en of ik hierop kan vertrouwen. De wandelaars gaan de kant op die John ook op wil, bovendien stopt er een auto waarvan de bestuurder ons ook die kant op wil sturen. Tja, dat is 3 tegen 1 dus ik laat me enigszins met tegenzin overhalen. Uiteindelijk belandden we op de N120, die weg waar ik een hekel aan heb want hier mogen de auto's 100 km per uur rijden op sommige stukken. Wij fietsen dan op de vluchtstrook. Het scheelt dat er een snelweg langs ligt waar de meeste automobilisten dan toch liever voor kiezen en dat het zondagmorgen is waardoor het rustig is. De wandelaars lopen hier ook langs (op een grindpad naast de weg) en dat lijkt me voor hen weer geen leuke route... Uiteindelijk blijven hierop fietsen tot de afslag komt waar we weer de route uit het boekje kunnen volgen. Inmiddels is het hard gaan waaien en daar hebben we behoorlijk last van. Wel laat de zon zich steeds meer zien. Het schiet weer enorm op. Gisterenavond hebben we besloten om tot halverwege de klim richting de Cruz de Ferro te gaan fietsen. We hebben ruim voor 12.00 uur 50 km gefietst en zitten dan in de leuke plaats Astorga, waar we koffie drinken. Dan begint de klim tot Rabanal. Het berglandschap wordt nu veel kaler, met kleine struikjes tussen heide en gras. Ik zie de lavendelplanten uitbundig bloeien in de bermen en de velden daarlangs. We krijgen Rabanal del Camino in het vizier, een langgerekt dorp tegen een helling. Die laatste helling in het dorpje zelf is wel heel steil, we zitten dan op 1155 m hoogte, dus ben ik blij als we bij de hostel aankomen waar we gisterenavond nog een kamer hadden kunnen reserveren. Alles hier in het dorp ziet er nog middeleeuws uit, ook onze hostel. Ik vind het helemaal geweldig! En voor het eerst hebben ze hier zelfs een menukaart in het Nederlands.