dag 18 Taller - St. Palais
Door: Ingeborg
Blijf op de hoogte en volg john en ingeborg
29 Mei 2013 | Frankrijk, Saint-Palais
Ik hoorde het vanochtend al, toen ik wakker werd: regen... Gisterenavond ging Edith al om 20.15 uur in haar bed. Tja, de bedden staan in de enige ruimte die we hebben dus John en ik gaan even het dorpje verkennen maar keren al snel terug vanwege de regen. Dan nog maar even fluisterend de dag van morgen doornemen a.d.h.v. ons boekje, maar echt gezellig is het niet. Als Maurice ook al snel zijn bed induikt besluiten wij ook maar op tijd te gaan slapen. Vanmorgen gaat het inpakken snel, zijn we al weer snel 'en route' en zitten ook meteen in een fikse bui. Het ziet er soms akelig donker uit, onze fietslampjes springen aan en de hagel klettert op onze helmen waarna het water door mijn helm op mijn gezicht sijpelt. John vind dat ik best mag melden dat het een drama was vandaag. Ik kan niet zeggen dat het een feestje was om in de kletterende regen, tegen de keiharde wind in te moeten klimmen.... en koud dat het was! Een enkele keer konden we schuilen, maar van stilstaan werden we nog veel kouder... brrrr dan maar weer door. We zijn al snel Les Landes uit en dat is ook meteen zichtbaar; ondanks de regen valt er al weer meer te zien. We komen Dax binnen maar helaas begint het ook dan weer te gieten. Dax is het begin van Frans Baskenland en is daarmee de eerste stad met een arena waar stieren worden gedood. Een smakeloze en bloedige vertoning die weinig met heldendom te maken heeft en zonder toestromende toeristen een marginaal bestaan zou leiden. Wat ik wel heel veel zie zijn palmbomen en -bij de wat grotere huizen- buitenzwembaden, maar alles staat en ligt er troosteloos bij. In Cagnotte, -net voor een klimmetje- wil ik graag eten. We halen een stempel in de Mairie en vragen of er een plaatselijk café open is, want wij waren niets tegengekomen. Ze gaf ons direct de sleutel van de plaatselijke refugio! Helemaal te gek! Bij binnenkomst meteen de kachel aangezet, regenkleding uitgetrokken en maar proberen op te warmen. Nog nauwelijks binnen kwam er ineens een Franse wandelaar (ook pelgrim) binnen en wilde ook graag lunchen. We pakken ons brood, kaas en pot stroop en hebben daar heerlijk gegeten en koffie gedronken. Ook de wandelaar pakt zijn brood uit zijn rugzak. Na ongeveer een uur -en na nog even een bui te hebben afgewacht- gaan we weer naar buiten en leveren de sleutel weer in bij het gemeentehuis. We gaan 3 km klimmen terwijl het water weer uit de hemel gutst met hagel als toegift. Tja, we hadden in de refugio kunnen blijven; plaats voor elf personen, maar ja, een beetje naar buiten –naar de regen- zitten kijken; daarmee komen we niet verder.... bovendien zijn de voorspellingen voor morgen al niet veel beter. Rond de 80 km word ik het langzaam zat en heb het steenkoud! Niet veel later belandden we bij de pelgrimsrefugié, waar we willen overnachten. Het is een voormalig Franciscaans klooster waar we in een 'cel' voor twee personen kunnen slapen. John gaat naar binnen, druipnat, om zich te melden en even later komt er een heel vriendelijke man naar buiten om ons welkom te heten en ons te complimenteren met de afgelegde tocht onder erbarmelijke omstandigheden. Ze lopen hier met drie truien rond en we werden direct in de warme kantoorruimte uitgenodigd. Wat een vriendelijke mensen! Het maakte heel de dag weer goed! Eenmaal de fietsen binnengereden kwamen we in de binnentuin waar het prachtig is! Er staan ook ligstoelen en ik denk dat het er fantastisch is met mooi weer. Nu wordt ons snel verteld waar de (warme) douches zijn en kiezen we een slaapvertrek. Daarna kunnen we de warme keuken in. Na het douchen even boodschappen gedaan en gekookt voor John en mezelf, maar we zaten met zevenen aan tafel, waaronder een Frans stel dat vandaag hun voettocht beëindigden, de vriendelijke beheerder en zijn twee vrijwilligsters, op leeftijd. Het is een erg gezellige avond geworden.
-
29 Mei 2013 - 22:38
Nancy:
Hoi Ingeborg en John,
Wat zijn jullie bikkels, heb wel met jullie te doen in dat weer!!
Het is ontzettend leuk om jullie reisverslagen te lezen.
Je schrijft het zo, dat ik het allemaal voor me zie...super.
Ik hoop dat het weer snel beter wordt.
Ik blijf jullie volgen en wens jullie toch héél veel plezier, blijf genieten.
Veel groeten Nancy -
29 Mei 2013 - 22:51
Rian:
Hoi Ingeborg en John,
Ongelooflijk, wat een tocht. Wie had kunnen bedenken dat het weer zo bar en boos zou zijn.
Echte toppers zijn jullie. Wij beleven veel lees plezier aan jullie verhalen.
Hopelijk komt er de komende dagen een beetje zon voor jullie.
Groetjes van Rian en Joep en.... succes! -
30 Mei 2013 - 00:55
Annie (Mechelen):
Hallo,
Wat zijn jullie moedig, steeds doorfietsen met dit hondeweer. Spijtig van het overgewicht van de tent waar jullie geen gebruik kunnen van maken.
Als het een troost mag zijn, hier is het ook aan het gieten.Hopelijk schijnt de zon eenmaal dat de Pyereneen overgestoken worden zodat jullie kunnen genieten van de mooie panoramas.
Groetjes uit Mechelen Annie -
30 Mei 2013 - 08:05
Han:
Wat hebben jullie een moed zeg het is bewonderings waardig, wat verdienen jullie beter weer, maar het is mooi om jullie verhalen te lezen. Ik kijk elke morgen of er weer nieuws van jullie is en daarna steek ik een kaarsje aan voor jullie.
Maar jullie genieten toch ook van de lieve mensen die jullie ontmoeten en dat is mooi.
Vandaag jullie 19e dag en ik denk dat jullie nu vlug in Spanje zijn.
Succes met het voort zetten van de fietstocht en op naar Santiago.
Dikke xxxxxxx van ons met onze gedachte zijn we bij jullie.
Han en Sjaak. -
30 Mei 2013 - 10:59
Anja:
Hoi,
Wat een prachtige verhalen en wat een bar weer, hier wordt het de komende dagen beter, ik hoop voor jullie dat het daar ook gaat gebeuren, zodat het laatste stuk in de zon kan worden afgelegd.
Wat een leuke ontmoetingen hebben jullie gehad, al met al een geweldig avontuur zoals we lezen.
John heeft gelijk je mag best een keertje mopperen over het weer, uit je verhalen straalt vooral positiviteit.
Morgen gaan we eten met Cees, Nelly, Maria en Jan. We zullen een borrel drinken op jullie geweldige tocht en een zonnedansje doen. Jullie gaan als een speer, respect hiervoor!. Heel veel liefs, Anja -
30 Mei 2013 - 14:43
Marielle:
Hoi,
Even een paar dagen niet gekeken en dan zitten jullie al bijna in Spanje. Gaat hard zo en dat ook nog in die spijtige weersomstandigheden, dus alle lof voor deze prestatie. En dat op deze leeftijd......;-))
Ik zit tegen mijn man ook al regelmatig juliie enthousiasme te ventileren, maar ik krijg nog weinig gehoor. Dus ik hoop dat de zonnedans van degenen hierboven helpt en dat jullie dan mooie foto`s kunnen maken, zodat het ook voor mindere goden aantrekkelijk gaat worden! Jullie zijn het Fietsduo ZO! (variant op Popkoor Zo! Gisteravond goede uitvoering gehad, al hebben we je wel gemist!)
Liefs, Marielle -
30 Mei 2013 - 22:41
Miriam En Henk:
Het zou een bijzondere ervaring worden en dat lijkt het ook te worden, maar wel erg nat. Toch zal je er als je thuis bent met veel genoegen op terug kijken. Hou moed en geniet van de reis! (en nog bedankt voor je SMS-je)
Groeten Miriam en Henk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
