Mullinavat, 15 september 2014
Door: Ingeborg
Blijf op de hoogte en volg john en ingeborg
17 September 2014 | Ierland, Mullinavat
21. Mullinavat, 15 september 2014
We waren de enige gasten in de Pilgrimshostel nabij de Abdij en hebben er heerlijk geslapen. Bij het ontbijt vroegen we de gastheer wat we het beste konden doen; de klim naar Newcastle volgen op de weg waar we zaten of de route te vervolgen. En de vraag is dan: "welke weg is het makkelijkst te beklimmen"? Volgens onze gastheer konden we rustig de weg vervolgen, het zou maar zo'n twee kilometer wat steviger klimmen zijn dan de andere weg, die wat geleidelijker, maar langer is. We volgden zijn advies op maar kregen de indruk dat hij het stuk zelf nog nooit had gefietst en dat de afstand tot het hoogste punt een stuk langer was! Op het laatste stuk liepen er twee schapen ons voor, steeds even achterom kijkend of we nog volgden om het daarna weer op een draf te zetten. De afdaling was natuurlijk wel weer heerlijk! De heuvels die we beklommen heten trouwens: "Knockmealdown". Ik las het als "knock me all down".... De omgeving is prachtig! Wat ons opvalt is dat de stenen die we op heel onze tocht steeds tegenkwamen -die het gebied die 'ruige' uitstraling geven die je verwacht in Ierland- hier in het Zuid-Oostelijke deel ontbreken. Het is hier vooral groener vinden wij. We overnachten in een heel oude B&B, gebouwd in 1649, maar van binnen gelukkig wat meer van deze tijd.
We waren de enige gasten in de Pilgrimshostel nabij de Abdij en hebben er heerlijk geslapen. Bij het ontbijt vroegen we de gastheer wat we het beste konden doen; de klim naar Newcastle volgen op de weg waar we zaten of de route te vervolgen. En de vraag is dan: "welke weg is het makkelijkst te beklimmen"? Volgens onze gastheer konden we rustig de weg vervolgen, het zou maar zo'n twee kilometer wat steviger klimmen zijn dan de andere weg, die wat geleidelijker, maar langer is. We volgden zijn advies op maar kregen de indruk dat hij het stuk zelf nog nooit had gefietst en dat de afstand tot het hoogste punt een stuk langer was! Op het laatste stuk liepen er twee schapen ons voor, steeds even achterom kijkend of we nog volgden om het daarna weer op een draf te zetten. De afdaling was natuurlijk wel weer heerlijk! De heuvels die we beklommen heten trouwens: "Knockmealdown". Ik las het als "knock me all down".... De omgeving is prachtig! Wat ons opvalt is dat de stenen die we op heel onze tocht steeds tegenkwamen -die het gebied die 'ruige' uitstraling geven die je verwacht in Ierland- hier in het Zuid-Oostelijke deel ontbreken. Het is hier vooral groener vinden wij. We overnachten in een heel oude B&B, gebouwd in 1649, maar van binnen gelukkig wat meer van deze tijd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
